Stara i nowa Wieża
Podczas olimpiady na licznych kondygnacjach wieży ulokowane były punkty obserwacyjne kierownictwa, policji, służby medycznej jak również reporterów radiowych i telewizyjnych. 75-cio metrowa część trybun Pola Majowego, które znajdują się na prawo i lewo od wieży, nie jest usypanym wałem, lecz trzykondygnacyjną budowlą. Podczas wojny w tym budynku znajdowaly sie m.in. bogate archiwa filmowe.
Po wejściu rosyjskich oddziałów, prawdopodobnie przez nieuwagę jednego z żołnierzy, archiwa spłonęły. Temperatura, która powstała przy pożarze nie ominęła Dzwonnicy oraz komina. Przez to zdeformowane zostały nośne części konstrukcji stalowego szkieletu i mogło to grozić zawaleniem.
Dzwonnica została wysadzona prze brytyjskich żołnierzy i zostały po niej tylko ruiny. Przy wysadzaniu spadł Dzwon Olimpijski. Upadek spowodował pionowe pęknięcie dzwonu. Następnie został on zakopany na placu przy Dzwonnicy. Po wojnie podjęte zostały poszukiwania. Po żmudnych pracach poszukiwawczych, przy których posłużono się licznikiem Geigera, w 1956 r. zostal on odnaleziony, a po krotkim czasie umieszczony na cokole przed południowym portalem Stadionu Olimpijskiego. Kto ćwiczył swoje zdolności strzeleckie i oddawał strzały z broni pancernej do bezbronnego Dzwonu Olimpijskiego, niewiadomo. Pamiątka po tym strzelcu, czyli ślady po strzałach są widoczne do dnia dzisiejszego. Wiadomo tylko tyle, że w czasie, w którym został ostrzelany jeszcze wisiał. Świadczył o tym fakt, że został przestrzelony od wewnątrz na zewnątrz. Zniszczenia te spowodowały, że dzwon nie brzmiał już tak jak dawniej i nie mógł być używany.
W latach 1960-1962 na zlecenie państwa odbudowano dzwonnicę według projektu architekta starej wieży - Wernera Marcha. Zbudowano ją z betonu zbrojonego na starych fundamentach. Kosztorys opiewał na 1,16 mln marek. Wieża spoczywa na 6-ciu podporach znajdujących się w najniższej kondygnacji budowli. Podpory zbudowane są ze zbrojonego betonu i posiadają powierzchnie 1 m² każda. Wymiary wieży to: na dole 11,2 x 6,53 m i w górnej części 9,46 x 6,53 m. Na budowę Dzwonnicy zużyto 720 m³ betonu, 130 ton stali, 5 000 sztuk płyt z kamienia naturalnego. Waga Dzwonnicy wynosi 2,500 ton. Nowy dzwon został odlany w tej samej firmie, co stary, czyli w „Bochumer Verein für Gußstahlfabrikation” (Bochumskie Stowarzyszenie Produktów Odlewanych Ze Stali). Dzwon wydaje dźwięk fis 0 i jest proporcjonalnie dopasowany do wyglądu nowej wieży. Nowy Dzwon waży 4,5 tony, czyli ok. polowe wagi starego dzwonu, który ważył 9,6 ton.